Egzamin Metody(1). 5fantastic.pl , Egzamin

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Egzamin Metody pracy hodowlanej:

 

1.      Od czego zależy indeks selekcyjny:

 

Indeks selekcyjny – służy do oceny wartości hodowlanej na podstawie 1 cechy, ale kilku różnych źródeł informacji (np. cecha – wydajność, źródła informacji – własna wydajność, wydajność potomstwa, wydajność braci).

I = b1X1 +b2X2

 

Zależy od:

-          b1 i b2 – współczynników regresji źródeł informacji (wagi poszczególnych źródeł informacji, czyli w jakim stopniu każde ze źródeł przyczynia się do oceny wartości hodowlanej).

-          X1 i X2 – wartości fenotypowych 1 cechy pochodzących z różnych źródeł informacji.

 

              (Wartość hodowlaną na podstawie wielu źródeł informacji obliczamy ze wzoru G = b1(P1 – P) + b2(P2 – P) + P, gdzie b1,b2 – współczynniki regresji; P1, P2 = X1, X2

P – średnia wartość fenotypowa cechy).

 

2.      Dokładność oceny wartości hodowlanej osobnika wynika z:

 

-          odziedziczalności danej cechy h2

-          z jakiego źródła informacji korzystamy (na podstawie własnej wartości R=h, na podstawie rodzica lub brata R=0,5h, na podstawie półbrata R=0,25h, na podstawie grupy krewnych).

 

3.      Czym różnią się metody oceny wartości hodowlanych:

 

-          ilością źródeł informacji, jakie bierzemy pod uwagę (1, 2 lub kilka)

-          gdy na podstawie 1 źródła informacji, czy jest to ocena na podstawie własnej wydajności, wydajności 1 krewnego czy grupy krewnych.

 

4.      Skuteczność selekcji to:

 

Selekcja – wybór odpowiednich osobników na rodziców następnego pokolenia (z wykorzystaniem inbredu i krzyżowania).

 

Skuteczność selekcji – mierzalne efekty w populacji w odniesieniu do cech ilościowych tj. średniej populacji, zmiana odchylenia standardowego.

 

Reakcja na selekcję Rs – potomstwo wyselekcjonowanych rodziców musi być lepsze od średniej pokolenia rodzicielskiego (Rs jest to różnica obserwowana w fenotypie, zależy od odziedziczalności cechy i intensywności selekcji).

 

Miarą wielkości reakcji na selekcję jest uzyskany postęp hodowlany ÙG.

 

Postęp hodowlany – jest to różnica między średnią wartością hodowlaną pokolenia potomnego G1 do średniej wartości hodowlanej pokolenia rodzicielskiego Go (są to zmiany genotypowe w populacji w ciągu 1 pokolenia).

 

5.      Wpływ na dokładność szacowania wartości hodowlanej osobnika na podstawie średniej fenotypowej grupy jego krewnych mają:

 

Na dokładność szacowania na podstawie średniej fenotypowej grupy ma wpływ korelacja między genotypem a fenotypem( jeśli korelacja jest wysoka, duży wpływ genotypu na fenotyp).

 

Dokładność wartości hodowlanej na podstawie grupy krewnych zależy od:

-          stopnia pokrewieństwa między osobnikiem a krewnymi

-          pokrewieństwa wewnątrz grupy krewnych

-          ilości krewnych

-          współczynnika odziedziczalności

 

6.      Krzyżowanie – podać 2 skutki:

 

-          wniesienie do stada w populacji nowych genów, warunkujących daną cechę

-          zajście zjawiska heterozji (powstały mieszaniec przewyższa rodziców pod względem wartości danych cech)

 

7.      Skutkiem zwiększonej liczby cech w jednostce selekcji jest:

 

Zaleta: zwierzę wykazuje lepsze wartości po względem kilku cech.

Wada: różnica selekcyjna dla tych cech jest niższa niż dla selekcji w kierunku 1 cechy.

 

8.      Metody doskonalenia zwierząt to:

 

Metody selekcyjne.

 

9.      Do czego stosowane są efekty heterozji:

 

Stosowane w celu otrzymania osobnika przewyższającego rodziców pod względem wartości ważnych użytkowo cech.

 

10.  Depresja inbredowa występuje gdy:

 

-          osobniki powstały w wyniku kojarzeń krewniaczych

-          u zwierząt hodowlanych charakteryzuje się obniżoną płodnością, mniejszą wydajnością, gorszymi przyrostami dobowymi, zmniejszoną zdolnością do adaptacji w nowych warunkach bytowania, mniejszą odpornością na schorzenia.

-          Ujawnia się głównie dla cech o niskiej wartości współczynnika odziedziczalności.

 

11.  Wariancja fenotypowa, genetyczna wyraża:

 

Wariancja – jest miarą rozproszenia cechy, mówi ile wynosi odchylenie + - danej cechy od wartości średniej.

 

Wariancja fenotypowa – np. ile wynosi odchylenie wydajności mlecznej od średniej wydajności mlecznej w stadzie krów mlecznych.

 

 

12.  Metody selekcji w kierunku kilku cech:

 

a)      Selekcja następcza – doskonalenie najpierw 1 cechy, a potem pozostałych.

 

b)     Selekcja niezależna = niezależnych poziomów brakowania – równoczesna selekcja w kierunku kilku cech. Dla każdej cechy osobno ustalany pewien minimalny poziom, który zwierzę musi osiągnąć.

 

c)      Selekcja indeksowa = indeksu selekcyjnego = wskaźnikowa:

 

§Ustalenie punktacji, która stanowi łączną ocenę wszystkich branych pod uwagę cech.

§Ocena taka to tzw. wskaźnik lub indeks selekcyjny.

§Do stada selekcyjnego wybierane są zwierzęta, które osiągnęły najwyższą ocenę punktową za całokształt ocenianych właściwości.

 

13.  Różnice fenotypowe między zwierzętami pod względem danej cechy ilościowej są podawane:

 

Różnice fenotypowe są podawane w formie odchylenia standardowego G od średniej dla danej grupy zwierząt.

              (Cecha ilościowa np. wydajność mleka, nieśność).

 

14.  Współczynnik inbredu mierzy:

 

Współczynnik inbredu mierzy, jaki procent wszystkich genetycznych loci osobnika jest homozygotyczny w odniesieniu do przeciętnej homozygotyczności populacji.

 

Np. dla współczynnika inbredu Fx = 0,25 – osobnik jest w 25% homozygotyczny ponad przeciętną homozygotyczność w stadzie.

 

Gdy spokrewnieni ze sobą rodzice nie są sami produktami inbredu, współczynnik inbredu dla ich potomka jest równy połowie pokrewieństwa między rodzicami.

 

Np. Rxy = 0,5 – pokrewieństwo między rodzicami będącymi pełnym rodzeństwem, to Fx = 0,25 – współczynnik inbredu potomka.

 

15.  Poziom inbredu w zamkniętej populacji zależy od:

 

-          stopnia pokrewieństwa osobników w danej populacji (wzrost homozygotyczności u osobnika pochodzącego od rodziców ze sobą spokrewnionych).

-          czasu istnienia tej zamkniętej populacji i ilości kojarzeń (im dłużej populacja zamknięta, tym większy procent homozygotyczności).

 

(w populacji zamkniętej przypadkowe wystąpienie układów homozygotycznych może się nie rozproszyć i 2 allel może przez przypadek zostać usunięty – zjawisko negatywne).

 

 

 

16.  Dwie interpretacje h2:

 

 

              G2G

h2 = ----    ®  odziedziczalność to stosunek wariancji genetycznej G2G do wariancji

              G2P            ogólnej G2P.

 

              ÙG

h2 = ----   ®  odziedziczalność to stosunek postępu hodowlanego ÙG do różnicy

              Rs             selekcyjnej (intensywności selekcji).

 

 

17.  Metoda niezależnych poziomów brakowania:

 

-          Jest to jedna z metod selekcji w kierunku kilku cech.

-          Ustalenie dla każdej cechy niezależnie od siebie poziomów brakowania.

-          Wyznaczenie minimalnego poziomu cechy, który rozgraniczy osobniki na wybrakowane i zaliczone do grupy wyselekcjonowanej.

-          Zwierzę, które nie osiągnie minimalnego poziomu choć 1 cechy nie zostanie wybrane do hodowli nawet jeśli ma doskonałe wyniki innych cech.

 

Np. dla świni mierzymy średni przyrost dzienny – poziom brakowania 600g, grubość słoniny - poziom brakowania 17mm. Do grupy selekcyjnej trafią osobniki mające przyrost dzienny większy od 600g i grubość słoniny mniejszą od 17mm.

 

18.  Fenotypowym skutkiem krzyżowania może być:

 

Większa masa ciała , zwiększona wydajność mleczna, szybsze przyrosty masy ciała w stosunku do tych cech występujących u niespokrewnionych ze sobą rodziców w wyniku wystąpienia efektu heterozji.

 

19.  Tempo narastania inbredu w wyniku regularnych kojarzeń w pokrewieństwie zależy od:

 

-          ilości kojarzeń w populacji

-          wzrostu stopnia homozygotyczności kojarzonych zwierząt

 

20.  Wynikiem genetycznym krzyżowania jest:

 

-          nowa pula genów odpowiadających za dane cechy

-          wzmocnienie działania genów poprzez ich współdziałanie (heterozja)

 

21.  Standardowe fenotypowe odchylenie wyraża:

 

Odchylenie danej cechy np. wydajności mlecznej krów od średniej wartości tej cechy dla populacji.

 

 

 

 

 

 

22.  Wartość cechy genetycznie skorelowanej z cechą x wykorzystuje się w hodowli w:

 

a)      gdy chcemy poznać wartość osobnika pod względem cechy, która nie ujawnia się w jego fenotypie - np. cechy wydajności mlecznej buhaja – ocena na podstawie cechy silnie skorelowanej + z badaną cechą, ujawniającej się w fenotypie buhaja.

b)     Doskonaleniu genetycznym stada – przy selekcji zwierząt na kilka cech jednocześnie mamy podstawy do przewidywania zmian, jakie nastąpią w strukturze genetycznej stada w wyniku powiązań między cechami.

 

23.  Równanie regresji wykorzystywane jest w hodowli do:

 

-          oceny wartości hodowlanej osobnika pod względem danej cechy na podstawie kilku źródeł informacji.

-          oceny ważności danego źródła informacji w ogólnej ocenie danej cechy.

 

24.  Zaletą metody BLUP w ocenie wartości hodowlanej w porównaniu do wykorzystania w ocenie regresji wielokrotnej jest:

 

Zalety metody BLUP:

 

-          bardzo duża dokładność oceny

-          wykorzystanie maxymalnie dużej liczby źródeł informacji pochodzących z kontroli użytkowości

-          można określić wartość hodowlaną wszystkich przedstawicieli danej populacji

...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • dietanamase.keep.pl